Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Ότι της καπνίσει;


Ε, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ότι του καπνίσει. Υπάρχουν και όρια. Αλλά αυτή η νεόκοπη ποιήτρια που ξαφνικά φύτρωσε σαν μανητάρι και ξεσήκωσε κραυγές ενθουσιασμού στις τάξεις των φιλοσόφων και διανοητών της Αριστεράς οι οποίοι, σαν τις μωρές παρθένες είναι καταδικασμένοι να μένουν επί δεκαετίες εκτός νυμφώνος, αυτή η αυτοονομαζόμενη ποιήτρια το παράκανε. Γιατί βέβαια, ξέρει εκ των προτέρων ότι θα έχει στο πλευρό της όλη αυτή την παραπαίουσα «σκεπτόμενη» κουστωδία, την επί χρόνια ανίκανη να τα βρει έστω στα του οίκου της. (Βλ. τους κριτικούς και τα ηχηρά τους ονόματα). Οπότε, η πρωτάρα παίρνει θάρρος και φόρα και ξεσαλώνει Μόνο που εδώ μιλάμε για αίμα και ανθρώπινο πόνο, όχι για φαντασιώσεις κουλτουριάρηδων που ποτέ δεν άγγιξαν όπλο βέβαια. Ακόμα και για καμμένες περιουσίες και οικονομικά κατεστραμμένους ανθρώπους μιλάμε, κι ας καγχάσει όποιος θέλει. Και το χειρότερο; Πολλοί θα βρεθούν και στο χώρο του Κέντρου, αλλά και της Δεξιάς, που θα «υπερασπιστούν» την «ανεξαρτησία» και το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης στην «Τέχνη». Μαύρο φίδι που τους έφαγε: μα πρόκειται για Τέχνη; Ή για άδηλη συμμαχία που αυτοπροβάλλεται ανταλλάσσοντας μικρές εξυπηρετήσεις;
Όχι, τρεις φορές όχι. Όχι συνέχεια ότι μας καπνίσει.

Μαριάνε Κότατς Zακίλα, Import-Export

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου