Ύβρις

Νέες συλλήψεις λοιπόν, και οι πολιτικοί τιτλούχοι κομπάζουν και κραυγάζουν πάλι στα κανάλια: «Η επιτυχία συνεχίζεται απέναντι σε στυγνά εγκλήματα» (ΠΑΣΟΚ), «και δεν μπορεί παρά να έχει την καθολική συμπαράσταση της Ελληνικής κοινωνίας» (ΝΔ). Ποιάς κοινωνίας; Ακόμα και εκείνης που τρώει στους κάδους σκουπιδιών;
Αλλά, ας αφήσουμε τα καλά λόγια που αναδύονται απ’ τα σκουπίδια.

Μεταφέρω από το άρθρο του Βίκτωρα Αναγνωστόπουλου – Μέλκιαδες «Έμαθα ότι δικάζουν το Σάββα Ξηρό», 30-6-06:
«Περί το 1998 ο Κριστιάν Βιέρι μετεγράφη στη Φιορεντίνα. Αντί του ποσού ρεκόρ για εκείνη την πτωχή εποχή : κάπου 23 δις. Την επομένη ένας νεαρός Ιταλός ονόματι Τζιάνι Φρασκέτι αυτοκτόνησε. Φτωχός, του δημοτικού -ουσιαστικά αναλφάβητος-, άνεργος, χωρίς στέγη, χωρίς προοπτική για δουλειά και σίγουρα ούτε κατ’ ιδέαν σκέψη για μια κάποια πιο επίχρυση προοπτική. Φαίνεται ο κόσμος γι’ αυτόν αποτελούσε ένα ατελείωτο μαύρο τούνελ. Και αυτοκτόνησε μόνο και μόνο για ένα λόγο: για το ποσό!
Απροσάρμοστος, μπορεί συμβολικά να το θεώρησε ύβρη.


…Με κάθε επιφύλαξη, ίσως και για κάποιον άλλο λόγο. Πάνω του γλιστρούσαν και βρωμούσαν τα λείψανα του Ιταλικού «κράτους δικαίου». Η «Ταντζεντόπολη», το ανάλογο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και πλήθους άλλων ανομημάτων, ομοίων με τα δικά μας ατελείωτα και ατιμώρητα. Τα συνεχώς παραγραφόμενα».

Πλέοντας στη γενική σήψη του οργανωμένου κράτους-ρόπαλου,που είναι στο χείλος της χρεωκοπίας και το λυμαίνονται όλοι αυτοί που, σύσσωμοι «αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας» κάθε φορά όταν γίνεται μια ένοπλη ενέργεια ενάντια στη χρυσοφόρα, ατιμώρητη επιχείρησή τους,
Ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην αυτοκτονία και στο να πάρεις στο χέρι σου ένα P38 ; Ας το σκεφθούν λιγάκι εκείνοι. Ας μας το πουν. Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε όλα . Κι άσε να λένε.

Νάντια Γαβαλά