Ibbur

Σωστά γράφει κάποιος προηγούμενος ότι «αυτοί» απεργάζονται εκτός κάθε ελέγχου κάτι τελεσίδικο, κάτι οριστικό: Βαριά αλκοολικός ο ασθενής, επί δεκαετίες κατεβάζει ένα μπουκάλι ουίσκι την ημέρα. Η συνταγή των γιατρών του ήταν να το μειώσει κατά 15% σε 20 χρόνια ! Αυτή ήταν η λύση που προτάθηκε και συμφωνήθηκε στο Κυότο, την οποία οι Αμερικανοί – πρώτοι στη ρύπανση – ούτε καν δέχθηκαν να υπογράψουν. Αλλά και οι άλλοι γιατροί (περισσότερο μαθητευόμενοι μάγοι) που την υπέγραψαν, αμέσως φρόντισαν να θεσμοθετήσουν στο Ευρωπαϊκό Ιατρικό Κοινοβούλιο μιαν άλλη ιδιοφυή συνταγή: να πουλάνε μεταξύ τους τα λήμματα. Ούτε καν δικαιολόγησαν τις πράξεις τους. Μα και με 3/4 του μπουκαλιού την ημέρα, ο ασθενής είναι σίγουρο ότι θα κλατάρει. Στο μεταξύ όμως, κοιμάται αμέριμνος πάνω και στα δυό του αυτιά. Ονειρεύεται πως τρέχει ενώ τον σπρώχνουν στο γκρεμό.
Η αίσθηση της Νάντιας Γαβαλά για το μέλλον αντικατοπτρίζει απόλυτα για μια στιγμή αυτή την ορατή πλέον κατάληξη. Σκληρά και αποπνικτικά την περιγράφει, υιοθετώντας αναγκαστικά μιάν αρνητική θεολογία: η μοίρα του φωτός είναι να ξαναγυρίσει οριστικά στο σκοτάδι.
Δεν έχει άλλη οδό: Εξεγερθείτε !

«… παγκόσμιος γιγάντιος πόνος / μοναδικός / αιώνιος χρόνος η στιγμή / χωρίς καταπραϋντικό / για να μη χαθεί τίποτα / από τη θαυμαστή διαδικασία».
Νο 12. “Ibbur”

Λέο Τσιάνος, συνθέτης, μουσικός