Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Η σφαγή



Η πραγματική Πραγματικότητα: Σύγχρονη πειρατεία και σφαγή αμάχων στα κατ’ όνομα Διεθνή ύδατα.

Η εικονική Πραγματικότητα : Η «Ελληνική πλευρά» περιμένει ακόμα, 2 το μεσημέρι, «ενημέρωση» από τον Πρέσβη των επί 60 χρόνια δολοφόνων. Είναι σαν να περίμεναν την αλήθεια το 1938, από τον φον Ρίμπεντροπ.
Το μόνο μέλημα των ασπόνδυλων, που σίγουρα αυτή την ώρα γνωρίζουν τα πάντα, είναι το πώς θα περάσουν όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα αυτό που συνέβη, στο κόσμο.

Υπάρχει «Ελληνική πλευρά» ; Θα απελάσουν σαν ελάχιστο μέτρο, τον Πρέσβη των δολοφόνων ;
Τα κόμματα – και όχι διάφοροι «φορείς» – θα καλέσουν το λαό στο δρόμο ; Ή θα ασχολούνται αποκλειστικά με τη λογιστική της μίζας ;

Ν. Γαβαλά

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Πνευματική Τρομοκρατία


Το εικαστικό που εικονίζεται είναι έργο του Ισπανού καλλιτέχνη Εουχένιο Μερίνο. Εκτέθηκε στη Διεθνή ΄Εκθεση σύγχρονης τέχνης ARCO. Aμέσως η Ισραηλινή πρεσβεία στη Μαδρίτη ξέσπασε στις γνωστές πιέσεις και καταγγελίες, με άξονα την κλασική πλέον, θρασεία κατηγόρια για Αντισημιτισμό, Εθνική προσβολή και όλα τα διάτρητα συναφή.
Ξεχνούν τα αναρίθμητα εγκλήματά τους, τη συστηματική γενοκτονία της Παλαιστίνης.
Μετά την τελευταία πολύνεκρη εισβολή στη Γάζα το Δεκέμβρη 2008 , συστάθηκε από τον Ο.Η.Ε. η Επιτροπή Goldstone για να γνωμοδοτήσει για τα εγκλήματα πολέμου και των δύο πλευρών.
Πρόεδρος της επιτροπής ορίστηκε ο δηλωμένος Σιωνιστής, Νοτιοαφρικανός δικαστής Goldstone.
Η προσκείμενη στο Ισραήλ σύνθεσή της επιτροπής ήταν και αυτή δεδομένη.
Όμως, δεν προέβλεψαν ότι ο άνθρωπος αυτός θα ήταν ποτέ δυνατόν να κάνει στοιχειωδώς έντιμα και αντικειμενικά τη δουλειά του. Τα εγκλήματα, οι αναφορές και το πόρισμα της Έκθεσης ήταν συντριπτικά σε βάρος του Ισραήλ.
Αμέσως ο Goldstone υπέστη μία πρωτοφανή επίθεση προπηλακισμού και εξευτελισμού από σύσσωμα τα Μ.Μ.Ε. και τις διάφορες Σιωνιστικές παραοργανώσεις. Τον χαρακτήρισαν ψυχοπαθή, ανώμαλο, διαταραγμένο, ηλίθιο και φυσικά, πάνω απ’ όλα, ΠΡΟΔΟΤΗ.


Αυτό που έγραφε ο Μάρξ για τη Γερμανία του 19ου αιώνα, θα μπορούσε κάλλιστα να ειπωθεί για την πορεία του Σιωνιστικού κράτους από την ίδρυσή του (1948) ως σήμερα: «το Ισραήλ πρωτοσυνάντησε τη λευτεριά τη μέρα της ταφής της».

Νάντια Γαβαλά

Γάζα… ξανάρχονται


ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008: Δύο Ελληνικά ψαροκάϊκα καταφέρνουν να σπάσουν για πρώτη φορά το ολοκληρωτικό εμπάργκο της Γάζας, που διαρκούσε από το 2006.
ΣΗΜΕΡΑ : Μια ολόκληρη αρμάδα από 8 καράβια που φθάνουν ως και τους 3000 τόνους, φορτωμένα με ανθρωπιστική βοήθεια και υλικά ανοικοδόμησης τελείως απαραίτητα, επαναλαμβάνουν το εγχείρημα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ χωρίς σύνορα: Μετέχουν καράβια από ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ της διασποράς.
ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ για Γάζα, για να ξανασπάσει και να καταργηθεί οριστικά το επαίσχυντο εμπάργκο μιας μαρτυρικής χώρας.

ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ την επιχείρηση «Ένα καράβι για τη Γάζα» : Εθνική Τράπεζα, αριθ. λογ/σμού: 116/772732-18.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Κατ’ εικόνα και ομοίωση…



Προσευχή του Αγίου Robocop της Ασσίζης:



«Απεταξάμην το Σατανά.

Ω Κύριε, κάνε με όργανο της γαλήνης σου

Όπου υπάρχει μίσος, κάνε με να σπέρνω την αγάπη

Όπου υπάρχει πληγή, τη συγχώρεση

Όπου υπάρχει αμφιβολία, την πίστη

Όπου υπάρχει απελπισία, την ελπίδα

Όπου υπάρχει σκοτάδι, το φως

κι όπου υπάρχει θλίψη, τη χαρά.



Ως Κύριε, καλά όλ’ αυτά έλα που το δάχτυλό μου

με τρώει.

Είναι η φύση μου Κύριε.»



Δημοσθένης Ντέσκας, γραφίστας

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Καπιταλισμός : το wet dream του Διαβόλου


Είδα το νέο σύστημα στον ύπνο μου, και ερεθίστηκα τόσο πολύ που έβρεξα τα εσώρουχά μου. Αμέσως έβαλα μπροστά το έργο μου. Βρήκα κάμποσους επιμελείς μαθητές, το Ροβεσπιέρο, το Μαρά, το Δαντόν και Σια. Έκαναν άριστα τη δουλειά τους και την πλήρωσαν πολλά κεφάλια. Μετά τους άφησα να λένε. Ότι δήθεν η αιτία της επανάστασης ήταν ο Διαφωτισμός. Κολακεύονται πολύ να πιστεύουν ότι αυτοί είναι η αιτία των γεγονότων. Εκείνο που τους διαφεύγει είναι ότι ο Διαφωτισμός, που είναι η μητέρα και των δύο συστημάτων, είναι παιδί δικό μου. Εγώ τον ενέπνευσα στο Βολταίρο στον ύπνο του, καθώς και στους άλλους. Γι’ αυτό τα δύο συστήματα κατέληξαν να είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Οπότε το ένα περίττευε. Κατέρρευσε και πάει περίπατο.



Άγγελος Σμυρίλιος,κοινωνικός λειτουργός

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Χαϊκάι




Σ’ αυτή τη φυλακή του κόσμου, όπου δεν υπάρχει
έλεος, δεν υπάρχει ούτε γωνιά που να μην εισπράττονται διόδια και να μην πέφτει το ξύλο της φυλακής,

κι όπου «βουτάει στο δρόμο» αγέρωχος ο
στίχος σου,

θά΄θελα να σου αφιερώσω ένα Χαϊκάι, Νάντια:

Ουράνιο τόξο
Στολίζει το πέταγμα
Του Γερακιού

Γρηγόρης Πράτιμος,
πρώην ποινικός, άνεργος

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Γκιλοτίνα με ευρυγώνιο





Λένε ότι υπήρχε τότε (τέλη 18ου αιώνα), ένα Γαλλικό εξερευνητικό καράβι, ο «Αστρολάβος», που έκανε το γύρο του κόσμου περνώντας από την πολύ επικίνδυνη Γη του πυρός κλπ. κλπ – όλες οι θάλασσες επικίνδυνες ήσαν τότε. Οι ακτές ακόμα χειρότερα. Είχαν περάσει μήνες και το καράβι δεν είχε δώσει σημεία ζωής.
Όταν ο Λουδοβίκος ο 16ος όδευε προς την γκιλοτίνα και έφθασε μπροστά στη σκάλα, ρώτησε ξαφνικά το δήμιο: «Μήπως έχουμε νέα από τον «Αστρολάβο»; Ολοφάνερα, ο άνθρωπος ήταν αλλού. Ολοφάνερα, και η ποιήτριά μας είναι αλλού σε αυτή την ανησυχητική περιπλάνηση. Ο ευρυγώνιος της αγκαλιάζει τη μεγάλη περιπέτεια του Νου με φοβερή παρρησία.
Λένε ακόμα ότι όταν η εικοσπεντάχρονη Σαρλότ Κορντέ έφτασε μπροστά στη γκιλοτίνα, με μακριά κόκκινη τουαλέτα και ξυπόλυτη, ο πολύ σωματώδης δήμιος Σανσόν τη λυπήθηκε και με τον όγκο του της έκρυβε το μακάβριο εργαλείο. Εκείνη τον διόρθωσε: «Κάνε πιο κει καλέ μου άνθρωπε, θέλω να τη δω, είμαι από επαρχεία, δεν την έχω δει ποτέ μου». Κατά περίεργο τρόπο όταν είσαι αλλού αγγίζεις τα πράγματα με αυξημένη δυνατότητα πρόσληψης. Την ίδια ελευθερία σκέψης καλούνται να δείξουν και οι αναγνώστες αυτής της όντως ασυνήθιστης συλλογής. Εύγε καλό μου κορίτσι. Όχι μόνο μας ταξιδεύεις αλλού, αλλά μας κάνεις και πιο καλούς από ότι είμαστε.


Νίκος Καράτσης, Εκτιμητής Έργων Τέχνης

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Ασθένεια των καιρών



Εκεί διαφέρει η Νάντια η επαναστάτρια. «Στο όνομα αυτής της νέας αρρώστιας» (Thermidor, No 26) που όχι μόνο διαρκεί ως τα σήμερα αλλά και επιδεινώθηκε επικίνδυνα παγκοσμοποιημένη, και νέες σφαγές θα γίνουν και Νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου στα τέσσερα σημεία του πλανήτη, για να καταλήξει το αδιέξοδο με μία μεγαλοπρεπή κατάρρευση. Όλος αυτός ο νυχτερινός μικρόκοσμος των σπεκουλαδόρων που τρέφεται με σκότος και εργάζεται πυρετικά για κάτι τελεσίδικο, είναι και ο προστάτης, ο μαστρωπός της Τέχνης. Η οποία παραδέρνει αυτάρεσκα με το «κομμάτι το τυρί στο στόμα»: Καμία αντίδραση, κανένα ξέσπασμα, τέλεια αδυναμία να σαλπίσει κάποια απελπισμένη αφύπνιση. Οπότε αυτή η δραστηριότητα που λέγεται ακόμα Τέχνη καταντάει ένα καθωσπρέπει ημερολόγιο.
Δείχνει την ώρα.
Την ώρα της Συντέλειας της Τέχνης. Και όχι μόνο.


Κωστής Ραμπαβίλας, ζωγράφος