Η ποίηση ήταν παρούσα και μάχιμη,άνοιξε τα φτερά της στο διηνεκές των αισθήσεων. Τέλη Ιουνίου στο cafe "Vinilion" στην ποιητική εκδήλωση που οργάνωσε η "ΑΝΤΑΡΣΥΑ" και στη συνέχεια, μέσα Ιουλίου στο ίδιο στέκι.
Έτσι, εκλήθην να κρίνω ποιήση,σαν να καλούμε να κρίνω επανάσταση."Θου Κύριε, φυλακή τω στόματί μου". Αναρωτιέμαι για κάτι διαρκώς: Επανάσταση των Ερώτων ή Έρωτας για την Επανάσταση... Αναπάντητο, ακατανόητο. Λυτρωτική βροχή σε ένα άνυδρο τοπίο μέσα στο καλοκαίρι, τα "38 τριαντάφυλλα". Να ποτιστεί η γης, να φυτρώσουν καινούργιοι καρποί μετά το χειμώνα, να ζυγώσει η άνοιξη. Και όλα αυτά γράφονται κατακαλόκαιρο, "Messidor" (Ιούλιος της Γαλλικής Επανάστασης). Πάιζω με τις λέξεις της Νάντιας: "πλανόδια υπερβολή", "σκανδάλη", βαλσαμωμένα συλλαλητήρια", "Επανάσταση", "Έρωτας"... Μεγάλη υπόθεση η ανατριχίλα παθών, το τσούγκρισμα των ποτηριών, το "Que viva revolucion"...Ποίηση καταιγίδα συναισθημάτων, ζητείται ελπίς, υπάρχει ελπίς... Λένε η φαντασία είναι η δύναμη της ύπαρξης, η αλήθεια της ζωής. Υπάρχουν στο βιβλίο...
Καλή μας Νάντια, αν η αρχή ήταν η τεράστια έκπληξη, η διάρκεια καταξιώνει το μέλλον. Εν αναμονή και άλλων σπουδαίων...
'Ένας πλανόδιος αριστερός
Αντώνης Κασίτας, δημοσιογράφος ("Πριν")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου